Günleri Bitirmeye Çalışmak Üzerine

               Yılın son günlerine geldiğimiz bu zamanlarda, 2020 yılından kurtulmak için günlerin geçmesini bekliyorum. Ama aslında bu doğru değil. Her ne kadar 2020 adını herkesin aklına kazımış olsa ve pek çokları için kötü anlamlar barındırsa da bitmesini istediğim şey 2020 değil. Ne de olsa bunu her yılın sonunda yapıyorum. Aslında sıkıntı olan gelmesi beklenen yeni şey ve benim o gelene kadar hiçbir şey yapmama yolunda gösterdiğim azim. Okul yılının bitişi de bunun örneklerinden mesela. 

             Yaptığım şeyi hiç sevmiyorum ama yapmaktan da geri durmuyorum. Bunun en büyük nedeni hayatımda yapmak istediğim, yapmaktan zevk aldığım bir şeylerin olmaması. Bu yüzden ne zaman olmasını istediğim bir şey ortaya çıksa, gerçekleşene kadar sabırsızlanıyorum ve yaptığım her şeyi zaman geçirmek için yapıyorum. 

             İşe gitmekten zevk almıyorum, yaptığım işten keyif almıyorum, eve geldiğimde ne yapacağımı bilemiyorum, hafta sonlarını nasıl geçireceğimi bilemiyorum. Ve bunların mutsuz olmamla ilgisi yok. Mutsuz değilim. işimden de mutsuz değilim, hayatımdan da mutsuz değilim. Ama kendimden memnun değilim. Üniversite bana bir şey yaptı ve bütün heveslerimi birer birer sömürdü, oysa çok hevesli bir insandım ben. Şimdi kendime tutunacak bir dal arıyorum, eskiden sevdiğimi bildiğim şeyleri yapmaya çalışıyorum belki üzerime yeniden o heves gelir diye. 

               Herkesten uzak, eskiden tanıdıkları şekildeki benden bekleyecekleri şeyleri beklemeyecekleri kadar uzak olmak istiyorum bir süre. Bir süre uzaklaşmak istiyorum. 

                  Evet, yeni bir yıl başı yaklaşıyor ve ben her yıl sonunda olduğu gibi günleri hızlıca geçirmek istiyorum. Yeni yıl geldiğinde de ne hissedeceğimi şimdiden biliyorum. Yine de hepinize mutlu yıllar. Biz dün çocuklar için yeni yıl kartı yaptık mesela, mutlu olabilir neden olmasın.

Buyurun size bebek bir Lyra: